Het château de Bailli was het huis van de baljuw, de officiële residentie van de gerechtsdeurwaarder van Gembloux tijdens het Ancien Régime.
Van het oude kasteel, in zand- en kalkbreuksteen, blijft alleen het hoofdgebouw over dat in de late 16de eeuw gedeeltelijk werd herbouwd op twee kelders uit de 12de en 13de eeuw. Het was toen samengesteld uit een vierkant met een groot vierzijdig dak, geflankeerd door een enkele toren. In de 18de en 19de eeuw werden enkele wijzigingen aan het gebouw aangebracht. In 1937 werd het kasteel uitgebreid met een travee en een tweede toren volgens de plannen van architecten Jean en Jules Lalière.
In 1951 werd het vervallen, en met sloop bedreigde château de Bailli, gekocht door de stad Gembloux. In 1973 werd begonnen met de grondige restauratie van het kasteel dat in 1976 werd voltooid. Op de benedenverdieping bevindt zich de raadzaal van de gemeente en het kantoor van de burgemeester. De twee bovenverdiepingen werden ingericht als Museum van de Messenmakerij en Heemkunde.